ستر کن تا بر تو
ستاری کنند
تا نبينی ايمنی بر کس نخند
آنچه بر تو خواه آن
باشد پسند
بر دگر کس آن کن از رنج و گزند
تو مراقب باش بر احوال خويش
نوش بين در داد و بعد از ظلم نيش
مولانا - مثنوی - دفتر چهارم
تفسير گناهان و
خطاهای ديگران را بپوشان تا خطاهای تو نيز پوشيده بماند، تا وقتی از ايمن
بودن خود اطمينان نداری بر کسی خنده مکن، هر قدر درد و رنج بر خود روا می
داری بر ديگران نيز روا دار، همواره مراقب کارها و رفتار خود باش، آسايش و
صلح را در عدالت ببين و زهر و تلخی را در ظلم و ناعدالتی
|