سخن هفته

 

 

آن دراز و کوته اوصاف تن است

رفتن ارواح ديگر رفتن است

 

تو سفر کردی ز نطفه تا به عقل

نی بگامی بود نی منزل نه عقل

 

سير جان بی چون بود در دور و دير

جسم ما از جان بياموزيد سير

 

جمله تلوينها ز ساعت خاستست

رست از تلوين که از ساعت برست

 

مولانا - مثنوی - دفتر سوم

 

تفسير

کوتاهی و بلندی ويژگی های جسم و بدن ما هستند. درحالی که سير و سلوک روح موضوع ديگری است. همه ما از نطفه تا عاقل شدن سفری را طی می کنيم سفری که بسياری آن را بدون هدف، بدون قم برداشتن و بدون رفتن از جايی به جای ديگر طی می کنند. سفر تعالی روح جدا از زمان و مکان است . جسم راه خود را به دنبال مسير روح طی میکند و با او همراه می شود. تمام رنگها (فرم های مادی) زاييده زمان هستند. کسی که خود را از قيد  رنگها رها کند از  قيد زمان رها می شود

در جهان معنوی زمان و مکان بی معنی است. برای قلبی که عشق معبود خود را چشيد ه باشد زمان و مکان مانعی نيست.

تفسير از استاد ارکان تورکمن

 


 

صفحه اصلی

هفته قبل