|
سخن هفته |
 |
|||
|
|
سر ببر اين چار مرغ زنده را سرمدی کن خلق نا پاينده را
بط حرصست و خروس آن شهوت است جاه چون طاوس و زاغ امنيت است
مولانا- مثنوی- دفتر پنجم تفسير برای رسيدن به معنويت و حس خلق پايدار بايد اين چهار مرغ را سر بريد: اردک که نشانه حرص و طمع است. خروس نشان شهوت، طاوس سمبل شهرت خواهی ميل به برتر بودن است و زاغ که نشان از نفس اماره و وابستگی شديد به جنبه های مادی زندگی است. تفسير از استاد ارکان تورکمن
|
|
||
