|
شخصی
پرسيد: برای من كار كردن و انجام مراقبه در يك روز تا حد زيادی سخت است. انگار بهتر
است برای مدتی به سختی كار كنم و بعد به مراقبه بنشينم.
پاسخ: دليل اين امر كاركرد بخشهای مختلف مغز در زمانهای مختلف است. مثلاً به حل يك
مسئله رياضی مشغول می شويد. يك بخش مغز به حل مسئله می پردازد و بخش های ديگر
استراحت می كنند. بعد از مدتی دلتان می خواهد شعر بخوانيد. آنوقت قسمت ديگری از مغز
به كار می افتد. معمولاً هركدام از قسمتهای مغز چيزی حدود چهل دقيقه كار می كنند و
بعد نياز دارند تا نوع عملكردشان عوض شود. عوض كردن نوع كار بعد از مدتی كه مغز با
آن نياز دارد خوب است. به عبارت ديگر اين كار مثل عوض كردن دنده ماشين است كه به يك
دنده خلاص نياز داريد تا بتوانيد از يك قسمت به قسمت ديگر برويد. در استفاده از
دنده خلاص آنچه مهم است سرعت و روان بودن است. در اينجا روشی برای سرعت دادن به اين
كار ارائه می شود.
زمان:
هروقت كاری را انجام می دهيد و يكباره حس می كنيد لازم است تا كارتان را عوض كنيد.
مثلاً مشغول مراقبه هستيد و ناگهان به سرتان می زند تا كار ديگری انجام بدهيد.
دستور:
برای پنج دقيقه نفسهای عميق بكشيد. اما در اين نفس كشيدن فقط به خالی كردن نفس فكر
كنيد. بگذاريد بدن عمل دم را خودش انجام بدهد. فقط به خالی كردن فكر كنيد. فكر كنيد
با عمل خالی كردن نفس هرآنچه را كه در ذهنتان قرار دارد بيرون میريزيد. اين كار را
برای پنج دقيقه انجام دهيد و بعد به كاری كه دوست داريد مشغول شويد.
اين
تنفس پنج دقيقه ای دنده خلاص شماست. يك راننده هر قدر هم ماهر باشد برای راه بردن
ماشين بايد از يك دنده به دنده ديگر برود و برای اين كار برای يك لحظه هم كه شده
بايد از نقطه خلاصی دنده عبور كند تا بتواند به نقطه بعدی برسد. فقط، راننده ماهر
با سرعت و به نرمی از نقطه خلاص رد می شود. با انجام اين تمرين مشاهده می كنيد كه
به تدريج سرعت عبورتان از نقطه خلاص كمتر می شود و هنگامی كه به سراغ كار بعدی
رفتيد آن را با حضور بيشتری انجام می دهيد.
اوشو: كتاب چكش زدن روی سنگ
ترجمه رضا صادقی – آذر هشتاد و سه
|
