Homeمن می توانم شما را زيباتر کنم !

   

 

پراناياما

هارا

مودراها

مراقبه‌های ساده

دوره‌های مختلف

 

 اين مقاله از مجموع چند سخنرانی گردآوری شده است. موضوع اصلی صحبت، زيبايی است. داستان اصلی مقاله وقتی شروع می‌شود که يک خانم متخصص آرايش و زيبايی به اوشو می‌گويد که به نظر او با آرايش کردن شخص می‌توان به زيبايی درونی او اضافه کرد. اين موضوع به بحثی درباره زيبايی درونی و ظاهری بدل شده است. مترجم، پاسخ داده شده به اين نظر و چند قسمت از سخنرانی‌های ديگر را که به اين موضوع مربوط بوده است را به صورت يک مقاله جمع آوری کرده است.

آرايش اختراع آدمهای بدشکل است!

منظورم اين نيست که آرايش به خودی خود بد يا زشت باشد ولی به طور حتم اختراع کسانی است که زشت بوده‌اند. شخصی که زيبا نيست در مقابل کسانی که دارای زيبايی طبيعی هستند احساس پايين بودن، حسادت و رقابت دارد و به همين خاطر سعی می‌کند تا با کمک روشهای مختلف زيبايی کاذبی را در خود به وجود آورد. اما واقعيت اين است تعداد مردمی که دارای زيبايی طبيعی باشند کم است و به همين خاطر امروزه آرايش کردن به نوعی سنت بدل شده است.

يکی از کارهای ذهن خلق کردن مشکلات و ناراحتی‌های بی‌خود و بی‌دليل است. بعد هم بايد راهی برای حل مشکل پيدا کرد. به نظر من همه صورت‌ها زيبا هستند. هر چهره دارای زيبايی خاص خودش است. اگر اين موضوع را بپذيريد، خيلی از مشکلات حل خواهد شد. واقعيت اين است که برای زيبايی هيچ تعريف مشخصی وجود ندارد. شخصی که در نگاه يک نفر زيبا به نظر می‌رسد ممکن است در چشم فرد ديگری زشت جلوه کند. علاوه براين در هر کشور و فرهنگ برای زيبايی تعريف خاصی وجود دارد. ممکن است فرم خاصی از بدن در بين گروهی از مردم زيبا فرض شود و مردم ديگری همان فرم بدن را زشت بدانند.

 

انسان برای سال‌های سال سعی کرده است تا هرآنچه در ظاهر خود بد به نظر می‌رسد را از چشم‌ها مخفی کند. اما قدم اول برای رشد روحی و تعالی هر شخص اين است که او وجود فيزيکی خود را به هرصورتی که هست بپذيرد. بدن جايی است که روح  سفر خود را از آنجا آغاز می‌کند. وقتی شخص در مورد وجود فيزيکی و بدن خود کلک می‌زند و آن را طور ديگری جلوه می‌دهد، از کجا معلوم که در مورد ساير جنبه‌های درونی خود نيز همين کار را نکند؟ در اين زمان است که شخص به راحتی می‌تواند تظاهرکند يک استاد، يک وجود مقدس يا يک همسر دوست‌داشتنی است. منطق حاکم بر هردو رفتار يکی است: نشان دادن چيزی غير از آنچه که هست! گاهی اوقات قدرت تظاهر و نشان دادن موضوع خلاف آنچه که هست آنقدر قوی می‌شود که شخص متظاهرخود نيز آنرا باور می‌کند و به دنبال آن واقعيت‌های مختلف را در تمام جنبه‌های زندگی مخفی می‌کند.

 

اين زيباست که زنان و مردان لب‌هايی سرخ داشته باشند ولی اين سرخی زمانی با ارزش است که به دليل سلامت بدن، گردش خون مناسب در بافتهای بدن، ورزش و تمرين بدنی و نفس کشيدن مناسب باشد. سر چه کسی را می‌خواهيد کلاه بگذاريد؟ همه دارند می‌بينند که رژ لب روی لب‌های شماست و آنچه نشان داده می‌شود فقط بزک است. اين بزک فقط پوششی برروی آن چيزی است که نمی‌خواهيد کسی بداند و ببيند. از طرفی ممکن است بشود کسانی را که از شما دور هستند فريب داد ولی با نزديکان، همسر، شوهر و فرزندانتان چه می‌کنيد؟

 

البته يک چيز را اضافه کنم. من نمی‌گويم هرچه که غيرطبيعی است بد است. آنچه را که طبيعی است می‌توان بهتر کرد. اين همان چيزی است که خرد حکم می‌کند: زيباتر کردن به صورتی که خلاف طبيعت نباشد و پرهيز از افراط. برای بهترکردن طبيعت بايد از خود آن بهره گرفت. مصرف غذای مناسب و سالم، ورزش و مراقبه می‌تواند زيبايی خاصی به وجود هرشخص ببخشد. وقتی که شخص مرتب به بدن خود برسد، درست و مرتب حمام کند و به بهداشت خود برسد قدمی به سوی زيبايی برداشته است. کمک کردن به طبيعت برای بهتر شدن خيلی خوب است.

 

از طرفی به ياد داشته باشيد که خلاء درونی را نمی‌توان با چيزهای بيرونی پر کرد. آنچه در بيرون شما است هرگز نمی‌تواند به درون شما وارد شود. برای پر کردن درون، بهترين راه، شناخت عميق از خودتان و رسيدن به ارزشهای نفهته وجودتان است. وقتی شخص در درون خود خالی از ارزشهای واقعی است، به سراغ پرکردن اين خلاء با چيزهای غيرواقعی می‌رود و وقتی بازهم با وجود تمام تلاش‌ها خلاء پرنمی‌شود لازم می‌بيند تا در استفاده از ظواهر بيرونی افراط کند.

مشکل اين است که تمام بشريت امروز قلابی است. انگار خيلی هم دوست دارد که قلابی باشد و کلاه به سرش برود. در طول سال‌های سال به خصوص زن‌ها به سوی بدل شدن به يک لِيدی سوق داده شده‌اند. به سوی يک وجود قلابی و غيرواقعی. درحالی که يک زن سالم و طبيعی به مراتب زيباتر است.

در اينجا شخصی به من می‌گويد که با کمک آرايش به زيبايی درونی ديگران اضافه کنيم. اين حرف يک مزخرف بيشتر نيست. زيبايی درونی ربطی به کاری که بشود از بيرون انجام داد ندارد. معنويت و زيبايی روحانی نشانه‌ای از درون شما است. اين قسمت تنها  جايی است که نمی‌شود آن را بزک کرد و تغيير داد. درون شما چيزی جز آگاهی ناب نيست، چطور می‌شود از بيرون آن را عوض کرد؟

 

به نظر من يک رهرو واقعی برای زيباشدن نيازی به زيبايی ظاهر ندارد. زيبايی بيرونی خودبه‌خود در اثر تغيير در درون شخص حاصل می‌شود.

 

اوشو: کتاب‌های: "بازآی بازآی، هرکه هستی بازآی"

"تعادل در ذهن و بدن"

"دانه خردل"

ترجمه رضا صادقی- تير هشتاد و چهار

 

مطالب مربوط

 

مراقبه‌های ساده

معرفی کتاب

يک مقاله ديگر

 

صفحه اصلی

 

Home