قسمت اول
روايت عام
آقای ميکائو اوسويی
داستان در اواخر قرن نوزدهم در
ژاپن آغاز میشود. معلمی بنام ميکائو اوسويی در يک مدرسه مسيحی در شهر کيوتو به
تدريس انجيل و تعاليم مسيحی مشغول بود. در ميان موضوعات مختلف قدرت شفادهی مسيح برای او از همه جذابتر بود.
اوسويی متولد 15 آگوست 1865 در
روستايی بنام ياگو است. او در سن چهار سالگی وارد صومعهای بنام کوراما
میشود. علاوه بر اين تکنيکهای کيکو که همان چی گونگ ژاپنی
است را به خوبی فرا میگيرد. در تکنيکهای کيکو، استفاده از انرژی حياتی برای به دست آوردن
قدرت و سلامتی، اصل بسيار مهمی است. به طوری که شخص میتواند از انرژی
خود
برای شفای ديگران استفاده کند.
اوسويی سفرهای زيادی انجام
میدهد. او به چين، اروپا و آمريکا سفر میکند. در اين سفرها با روشهای مختلف
درمانهای سنتی چينی، روانشناسی و مذاهب مختلف آشنا میشود. اوسويی بعد از چند سال
منشی پی گوتوشين، رئيس اداره بهداشت و سلامت توکيو میشود. گوتوشين بعدها شهردار
توکيو شد. همين ارتباطهای سياسی باعث شد تا اوسويی تبديل به تاجر موفقی شود.
در سال 1914 تجارت موفق اوسويی
با شکست بزرگی روبهرو شد. برای او به عنوان کسی که سالها با معنويت و
مراقبههای عميق آشنايی داشت فرصت دوبارهای پيدا شد تا به سوی تعاليم معنوی
برگردد. مدتی بعد از بازگشت به صومعه کوه کوراما تصميم گرفت تا وارد يک دوره مراقبه
بيست و يک روزه شود. در اين دوره مراسمی همچون روزه داری، دعا، ذکر و
مراقبههای مختلف وجود دارند. در اين محل آبشاری نيز وجود دارد و در آن زمان يکی از
مراقبههای مهم برای افرادی که به کوراما میآمدند، ايستادن در زير اين آبشار بود.
در اين مراقبه جريان آب از بالا روی سر شخص فرود میآمد. هدف اين مراقبه باز شدن
چاکرای هفتم است. او طی اين دوره بيست و يک روزه بود که نيروی شفا بخش ری-کی را
دريافت کرد. در واقع ری-کی هديهای بود برای شخصی که در تمام زندگی خود به دنبال
ابزاری برای کمک به شفای مردم بود.
صفحه قبل صفحه بعد |