|
تاريخچه ری کی |
 |
||||||
|
|
روايت عام - صفحه سوم:
اوسويی ابتدا به شهر کيوتو می‌رود. او هيجان‌زده باخود می‌انديشد که چگونه از قدرتی که به دست آورده استفاده کند و برای مردم و بيماران کاری انجام دهد. او قصد می‌کند تا برای شفای مردم فقير و بيمار کاری انجام دهد و به کمک ری- کی به آنها امکان برخورداری از کار و زندگی بهتر را بدهد. او برای چند سال اين طريق را در پيش گرفت. ولی بعد از مدتی با همان چهره‌های آشنا که به شفای آنها کمک کرده بود برخورد کرد. در واقع برای گداها نداشتن کار و مسئوليت به مراتب راحت‌تر است. درک اين نکته برای اوسويی تجربه‌ای عجيب بود. او قصد می‌کند به جای اين کار ری- کی را به مردم ياد بدهد. گفته می‌شود روزها مشعل روشنی به دست می‌گرفت و در کوچه‌ها و خيابانهای شهر می‌دويد. وقتی مردم از او می‌پرسيدند که چکار می‌کنی؟ در جواب به آنها می‌گفت که بياييد و ببينيد که من چه نوری را به دنيای تاريک شما آوردم. او مردم را در روزها و ساعات خاصی در محلهای مختلف شهر جمع می‌کرد و برای آنها درباره ری-کی حرف می‌زد. اوسويی در سال 1922 به توکيو می‌رود. او در توکيو انجمنی را تشکيل داد که کار آن بر اساس سيستم شفابخش ری-کی بنا شده بود. او اين سيستم را Usui Reiki Ryoho ناميد. علاوه براين درمانگاهی را برای ارائه خدمات درمانی با کمک ری-کی در محلهای بنام آوياما به وجود آورد. اوسويی در اين سالها رسماً به تدريس ری-کی پرداخت و دوره‌های خود را به سه درجه تقسيم کرد. درجه اول را شودن، درجه دوم را اوکودن و درجه سوم را شينپيدن ناميد. اوسويی لقب سنسی دريافت کرد که به معنی استاد است. اين لقب احترام فراوانی را برای دارنده آن به ارمغان می‌آورد. در اوايل کار، شاگردان، ری-کی را به سبب حضور در محضر اوسويی و نيت استاد برای انتقال اين قدرت به شاگرد فرا می‌گرفتند. ولی بعد از مدتی تعداد افرادی که مايل به يادگيری ری-کی بودند به شکلی افزايش پيدا کرد که ديگر اين روش آموزش خصوصی جواب‌گوی علاقه‌مندان نبود و در اين زمان بود که اوسويی روشی را به عنوان تنظيم سازی يا اتيونمنت ابداع کرد.
در سال 1923 زلزله بزرگی توکيو را درنورديد. در اين زمين لرزه بيش از 140000 انسان جان باختند. نيمی از ساختمان‌های شهر ويران شد يا در آتش سوخت. بسياری از مردم مجروح، بيمار و بی‌خانمان شدند. در اين هنگام ری-کی و سيستم درمانی اوسويی بداد مردم رسيد. چند سال بعد از زلزله و به سبب تاثير ری-کی در ذهن مردمی که در آن روزها شفا يافته بودند درخواست برای درمان‌های ری-کی آنقدر افزايش پيدا کرد که اوسويی در سال 1923 درمانگاه بزرگ ديگری در توکيو ايجاد کرد. در آن سالها شهرت اوسويی به عنوان درمانگری و هيلری موفق سراسر ژاپن را پرکرده بود. حالا دوباره وقت سفر رسيده بود. اين بار برای درمان و ياد دادن ری-کی به مردم ژاپن هرقدر که ممکن باشد در جاهای دورافتاده کشور. او در سفرهای خود شانزده مربی و بيش از دو هزار نفر دانش آموخته ری-کی را تعليم داد. او از دولت ژاپن جايزه‌ای دريافت کرد که فقط به افرادی تعلق می‌گيرد که برای رفاه مردم کارهای بزرگی انجام داده‌اند. اوسويی در نهم مارس سال 1926 در شهر فوکوياما درگذشت. آرامگاه او در معبد سای- هوجی در شهر توکيو قرار دارد. سالها بعد شاگردان او يک سنگ يادبود در کنار قبری که خاکسترهای او در آن قرار دارد نصب کردند.
سنگ يادبود آقای اوسويی در توکيو
|
|
|||||
